شیربها یا حق شیر که معمولاً به اسم مادر اخذ می‌شد و پشت قباله یا مهریه نیز در همین مراسم و معمولاً با کمی کشمکش تعیین می‌شود.

آنجا که درخاتمهٔ مراسم و توافقی که به دست می‌آمد، داماد دست پدر دختر را می‌بوسید، این مراسم دست بوسون نامیده شده‌است. در انتها لباس یا پارچه‌ای هم به دخترهدیه می‌دادند که در اصطلاح محلی به آن بِلکِه می گویند. از این پس دختر و پسر رسماً نامزد هستند. در انتهای مراسم رقص و پایکوبی انجام می شود و صورت مجلسی هم نوشته و به همراه شناسنامه‌های پسر و دختر به شهر فرستاده می‌شود تا نزد یک روحانی یا به قول محلی‌ها در محضر، برای هم عقد شوند.

منبع: ایرنا

عکس از: مریم آل مومن دهکردی