نظرلی محجوبی سال ۱۳۰۸ در روستای قره‌ماخر، از توابع گنبد کاووس در استان گلستان، به دنیا آمد و در روستای چای قوشان زندگی می‌کرد. فراگیری دوتار را از یازده‌سالگی نزد پدرش آغاز کرد. در مجالس عروسی ساز می‌زد و آواز می‌خواند و به «اوغلون باغشی» (پسرک خواننده) معروف بود. بعد، نزد بخشی‌های آن دوره به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت.
اولین استادِ نظرلی، قره باغشی بود. سپس نزد قلیچ‌جان باغشی، قوجا باغشی (امان تاقان کوچک‌نژاد) و ولیم کور تکه درس دوتار گرفت. آخرین استادش قول حاجی بود که در بندر ترکمن زندگی می‌کرد و به مدت شش ماه، تا قبل از مرگ وی، هفته‌ای دو بار نزدش می‌رفت.
محجوبی پس از تاسیس رادیو گرگان در آنجا به کار مشغول شد و هم‌زمان در ادارۀ فرهنگ گنبد به آموزش آواز و دوتار پرداخت و در کنار موسیقی، به کشاورزی و دامداری مشغول بود.
نظرلی تسلطی کامل بر هر چهار مقام و چهار سبک اصلی موسیقی ترکمنی داشت و پنجاه و پنج سال از زندگی‌اش وقف دوتار و آواز شد. در جشنواره‌های داخلی و آوینیون فرانسه درخشید. آخرین خلیفه در موسیقی ترکمنی ایران به شمار می‌رفت. خلیفه بالاترین مقام در میان بخشی‌های خنیاگر است. وی در سال ۱۳۸۲ در روستای کوللیجه از توابع داشلی‌برون درگذشت.
قلیچ انوری، منصور صبوحی و عاشور گَلدی گرکزی چند تن از شاگردان استاد محجوبی بودند.