هزارک - درباره‌ی این اثر، می‌خوانیم: «در ايران، بيشترين تراکم جمعيتیِ قومِ عرب واقع در جنوبِ غربی کشور، و مناطقِ مرکزی، غربی و جنوبیِ استان خوزستان است. قوم عربِ ساکنِ استان خوزستان را می توان، بر اساس نوع زيست، معيشت و فرهنگ، به پنج دسته ی عربِ حَضْری (شهری)، رِيفی (روستايی)، بَدَوی (صحرانشين)، مِعدان(هورنشين) و جِبيلات (عرب بختياری) تقسيم کرد.
بهجز سه نوع موسيقیِ «حَضْری» (شهری)، موسيقیِ «شَعبی ـ رِيفی» (مردمی-روستايی) و موسيقیِ مردمپسند، گونه های ديگری نيز در ميان عربهای خوزستان رايج است. نقش موسيقی در مراسمِ شادمانی، رقص، حرکات حماسی، عزاداری، مذهبی و لالايی بسيار مهم و تعيين کننده است، ولی در فعاليت هايی مانند کارهای گروهی و انفرادی، مراسمِ آئينی، بازی های کودکانه، مراسمِ طنز و داستان خوانی، می توان گفت، موسيقی در درجه ی دومِ اهميت قرارمی گيرد؛ بهصورتی که گاهی نيز اين دسته از مراسم بدون حضور موسيقی برگزار می شوند.
نکته ی بسيار مهمی که بايد در فرهنگ و موسيقی اعرابِ خوزستان به آن توجه شود مستقلبودن بيشترِ مراسم و فعاليت های فرهنگی- اجتماعیِ زنان و مردان از يکديگر است. از اين رو، کارگان(رپرتوآر) های موسيقی آنان کاملاً متفاوت با يکديگر اجرا میشود.»
این آلبوم با پژوهش و محمود مشهودی توسط نشر موسیقی ماهور منتشر شده است.