*بدرقه مسافر: براون در وصف لحظه ترک تهران و حرکت به سمت اصفهان و شیراز، چنین می نویسد:"در این هنگام حیرت زده دیدم که نوکرهای نواب مشغول کاری غیر عادی هستند. یکی از آنها آئینه ای به دست دارد و دیگری ظرفی پر از آب به دست گرفته که چند گل نرگس روی آن شناور می باشد و دیگری ظرفی پر از آرد و ظرفی پر از شکرپنیر در دست دارد. قرآن هم آوردند و به من گفتند که جلد آن را ببوسم و بعد دست مرا به آب و آرد ...

منبع: رادیو فرهنگ

رائد ناصری‌فر، معاون میراث فرهنگی استان ایلام درباره این آیین گفت: مراسم سنتی و آیینی مردم ایل «شوهان» در استان ایلام با عنوان «مراسم طلب باران در روستای چالاب» در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور، در تاریخ ۱۹ اسفند ۱۳۸۸ با شماره ۷۸۰ به ثبت رسیده است. او با بیان اینکه این آیین در زمان خشکسالی برگزار می‌شود، افزود: این مراسم شامل مجموعه‌ای از مناسک، بازی‌های آیینی، دعاها...

دوتارِ تربت جام از دیروز تا امروز امروزه دوتار از لحاظ اندازه و جثه بزرگ‎تر از دوتارهای قدیم ساخته می‎ شود. به عبارت دیگر، دوتاره ای قدیم در تربت جام اندازه ‎های کوچک‎تری نسبت به دوتارهای امروزی داشته ‎اند. به همین دلیل، صدای زیری داشتند و نوازنده مجبور بود برای همراهی با خواننده از کوک بم استفاده كند. به قول استاد غلام‌علی پورعطایی، اولین دوتار بزرگ را در تربت جام، در حدود ...

نظرلی محجوبی سال ۱۳۰۸ در روستای قره‌ماخر، از توابع گنبد کاووس در استان گلستان، به دنیا آمد و در روستای چای قوشان زندگی می‌کرد. فراگیری دوتار را از یازده‌سالگی نزد پدرش آغاز کرد. در مجالس عروسی ساز می‌زد و آواز می‌خواند و به «اوغلون باغشی» (پسرک خواننده) معروف بود. بعد، نزد بخشی‌های آن دوره به تکمیل آموخته‌هایش پرداخت. اولین استادِ نظرلی، قره باغشی بود. سپس نزد قلیچ‌جان باغشی، قوجا باغ...

درباره‌ی این اثر، می‌خوانیم: «در ايران، بيشترين تراکم جمعيتیِ قومِ عرب واقع در جنوبِ غربی کشور، و مناطقِ مرکزی، غربی و جنوبیِ استان خوزستان است. قوم عربِ ساکنِ استان خوزستان را می توان، بر اساس نوع زيست، معيشت و فرهنگ، به پنج دسته ی عربِ حَضْری (شهری)، رِيفی (روستايی)، بَدَوی (صحرانشين)، مِعدان(هورنشين) و جِبيلات (عرب بختياری) تقسيم کرد. به‌‏جز سه نوع موسيقیِ «حَضْری» (شهر...

*مقدمه: ادوارد گرانویل براون که یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین خاورشناسان و ایران شناسان جهان است، در سال 1862 میلادی در انگلستان به دنیا آمد. او در طی دوران تحصیل در مدرسه، به زبانهای شرقی علاقه یافت و در سال 1882 میلادی، زمانی که تنها بیست سال سن داشت، برای فراگیری بیشتر زبان ترکی به قسطنطنیه سفر نمود، ولی در آنجا مجذوب ادبیات، تصوف و عرفان ایران شد و تصمیم گرفت برای آشنایی بیشتر با سرزمین ش...

در مقدمه این دانشنامه آمده است: «هنر عاشیقی هنری است که در آن شخص«عاشیق»به صورت هنرنمایی تک‌نفره، یا به نوعی استندآپ به داستان‌سرایی، نوازندگی، آواز، شاعری و ... می‌پردازد. با توجه به شواهد و یافته‌های باستان شناسی، منشا و خاستگاه هنر عاشیقی، ایران قدیم بوده است؛ پس این هنر اصیل که حدودا در دوازده کشور جهان رایج است، ریشه در تاریخ و فرهنک ایران زمین دارد. این مجموعه در جهت صیانت ...

دوتار تربت جام1: دوتار سازی است از خانواده سازهای زهی (ذی‌‎الاوتار) که به تنبور خراسانی2 نیز شهرت دارد. این ساز دارای کاسه‌ای به شکل نیمه گلابی است که دو نوع ‎یک‎ تکه و ترک‌ه‎ای دارد. در نوع دوم، کاسه دوتار از تعدادی برش‎ های هم اندازه چوب‎ـ که اصطلاحاً به آن ترکه می‎ گویند ـ ساخته می‎ شود. این ترکه‎ ها‎ـ که معمولاً بین هشت تا دوازده عدد است ـ از داخل به ...

غلام مارگیری سال ۱۳۱۳ در روستای بندزرک محله گرازوئیه. میناب از توابع استان هرمزگان به دنیا آمد و از نوجوانی به دنبال کسب حرفه پدرش بود. او یکی از هنرمندان فعال در عرصه‌ی موسیقی نواحی ایران بود که به بابازار ایران هم شناخته می‌شود در روستای گرازوئیه میناب زندگی می‌کرد و توانست صدای موسیقی بومی محلی شرق هرمزگان را به جهان معرفی کند. یکی از ویژگی‌های مارگیری هنر اجرایش بود، به گونه‌ای که هنگام ...