مطالب موجود برای 'باورهای عامیانه ایرانیان'

باورهای مردم قشقایی: ایلی که تفنگ نداشته باشد، مانند زنی است که لباس به تن نداشته باشد. اسب برای قشقایی، به منزله پای اوست. اگر کوچ را از قشقایی بگیرند، مانند آن است که آب را از ماهی گرفته باشند. اگر زن آبستن در خواب ببیند که دستمال پیدا کرده یا دستمال به پیشانی خود بسته، یا مهره پیدا نموده، دختر خواهد زایید. مردم قشقایی برای تضمین معامله، چند سنگ روی هم قرار می دهند که آن را "...

باورهای عامیانه در خصوص نوروز: از آنجایی که نوروز همواره یکی از مهمترین جشن های ایرانیان بوده، طبعا باورهای عامیانه فراوانی نیز پیرامون آن وجود دارد. در اینجا، به بیان برخی از این باورها خواهیم پرداخت. تقارن نوروز با روزهای مختلف هفته: اگر نوروز به شنبه برخورد نماید، آن سال متعلق به سیاره کیوان (زحل) خواهد بود. در چنین سالی، روزگار مردم سخت و رنج و دشواری فراوان است. اختلاف و خصومت ...

باورهای عامیانه درباره خواص اشیا: سنگ فیروزه، پیروزبختی می آورد و هر کس انگشتر فیروزه به دستش باشد، سبب گشایش کارهایش می شود. مهره مار برای سپیدبختی خوب است. نظرقربانی (چشم گوسپندی که در عید قربان ذبح شده و گذاشته اند تا خشک شود) برای دفع چشم زخم موثر است. سنگ اگر به مدت طولانی در معرض تابش آفتاب باشد، به لعل تبدیل می گردد. اگر کسی فندق، گردو یا بادام داخل سمنو را همراه خودش داشته ب...

برخی از اعتقادات عوام در باب زناشویی، بارداری و امور نوزادان: اتاقی که سفره عقد در آن گسترده می شود، باید زیرش پر باشد. زنانی که هنگام عقد در اتاق حضور دارند، همگی باید یک بخته و سپیدبخت باشند. سفره عقد را باید رو به قبله پهن نمود. آینه ای را که داماد فرستاده و "آینه بخت" نام دارد، باید بالای سفره عقد گذاشت و دو شمعدان که در یکی شمعی به نام داماد و در دیگری شمعی به نام عروس ر...

ایام و بروج سعد و نحس: یکی از باورهای عامیانه راسخ در میان ایرانیان، اعتقاد به ایام و بروج سعد و نحس بود؛ بدین نحو که روزهای دوم، پنجم، هفتم، هشتم، دهم، دوازدهم، چهاردهم، نوزدهم، بیست و یکم، بیست و سوم و سی ام از ماه های قمری را ایام سعد و روزهای یکم، چهارم، ششم، نهم، سیزدهم، شانزدهم، هجدهم، بیست و دوم، بیست و هفتم و بیست و هشتم از ماه های قمری را ایام نحس می دانستند و همچنین، بروج ثور (اردیبه...

مقدمه: با آنکه باورهای عامیانه بهره اندکی از سجایا و ظرافت های فکری، اخلاقی و هنری فرهنگ متعالی و اصیل اجتماعات بشری دارند و بعضا به دور از عقلانیت و منطق هستند و گاهی صورت خرافه نیز به خود می گیرند، لیکن به سبب قدمت و خاستگاه اجتماعی، مذهبی یا آیینی خویش، به ویژه در میان اقشار کمتر آموزش دیده، از مقبولیت و پذیرش بالایی برخوردارند. اگرچه گسترش خردورزی و توسعه دانش باعث رنگ باختن بسیاری از این د...