مراوتپه، شرقی ترین نقطه گلستان است و با ترکمنستان،مرز مشترک دارد. به سبب دوری از مرکز و پایبندی مردم منطقه به فرهنگ، هنر و سنن قوم ترکمن، این منطقه به شکل یک گنج باقی مانده و همچنان می توان نغمه های قدیمی ترکمنی را در این سامان شنید. تجربه ی اجرای موسیقی و برنامه های فرهنگی و هنری در مراوتپه را داشته ام. از سال های نوجوانی که مراوتپه هنوز شهرستانی مستقل نشده بود تا امروز که این شهرستان در حال توسعه است و خوشبختانه این توسعه، مناسبات فرهنگی و هنری را از اصالت دور نکرده و همچنان بخشی ها با اصالت نوازندگی می کنند و نغمه سر می دهند. گروه موسیقی «چوغدور بخشی»یکی ازگروه های موسیقی فعال در مراوتپه است و «حاج محمود حاجیلی دوجی» معلم مهربانی است که دوتار می نوازد و همراه با جوانان و پیشکسوتان موسیقی، نغمه پردازی می کند. از جمله زیبایی های موسیقی ترکمن، کوک شدن سریع هنرمندان باهم است. انگار سیم های دوتار و کمانچه را باساز دلشان کوک می کنند.به همین خاطر است، اگر نوازندگان از مناطق مختلف هم باشند، باز سریع آماده ی نغمه سرایی می شوند. شاید دلیل اصلی اش، پایبند بودن هنرمندان به مقام های اصلی موسیقی ترکمن است. اعضای گروه موسیقی «چوغدور بخشی» دائم از مرحوم «ایل محمد نوری زاده» یاد می کنند و زیبا اینکه امروز یادگار آن بخشی جوان،با پیشکسوت ها، هماهنگ است و «کمال»، بادوستان و شاگردان پدرش می نوازد و خوش می خواند.

مجتبی طالبی

منبع: هزارک