عیسی فیوج نوازنده‌ی برجسته‌ی كمانچه و یكی از نوابغ موسیقی كتولی، فرزند ولی و صنم اول دی ماه سال 1307 در روستای محمدآباد كتول در خانواده ای هنرمند به دنیا آمد.

شناخت زنده یاد عیسی بدون معرفی پدر هنرمندش دشوار است. او درباره ی پدرش می گفت: «پدرم استادی کامل بود و در نواختن اکثر سازهای کتولی همچون کمانچه ، دهل و سرنا تسلط ویژه ای داشت. عیسی تنها بازمانده این هنرمند بزرگ بود که به مدد هنر، ذوق و حافظه‌ی قوی خویش نمادی از موسیقی بومی کتولی محسوب می‌شد. منظومه‌ی «عباس گالش» حکایتی واقعی و تاریخی از دوران خدمت سربازی استاد عیسی فیوج است. هنگامی که او مشغول خدمت سربازی بود ، واقعه‌ی اعدام «عباس‌گالش» به وقوع پیوست و عیسی حیرت زده ناظر صحنه ی اعدام او بود . بعدها این هنرمند به مدد «کمانچه»اش این واقعه ی تلخ را به تصویر کشیده و جزئیات حوادث و مبارزه های عباس گالش را روایت نمود.

استاد فیوج همیشه به عنوان یكی از پیشكسوتان موسیقی محلی در مناطق مختلف ایران به اجرای برنامه می‌پرداخت و برنامه های بسیاری از آثار او در انجمن موسیقی ایران ثبت و ضبط گردیده‌است. نغمه‌های روحانی این هنرمند ، زمانی یادآور زمزمه‌ی چشمه سارهای خوشگوار كوهستان و لب جان بخش كشتزارهای نوبهاران بود.

سرانجام این استاد نامی موسیقی كتولی، پس از هفت دهه فعالیت هنری، در هفدهم فروردین ماه سال ۱۳۸۷ ، در ۸۰ سالگی چشم از جهان فروبست و در زادگاهش به خاك سپرده شد تا نغمه‌های پرطنین و عاشقانه‌ی كتول، از میهمانی جنگل بیاید و راز سر به مهر آوای كمانچه ی عیسی، هر صبحگاه همراه لبخند آفتاب ندا سردهد.

نویسنده: محمدرضا برزگر (آهنگساز ، مولف ، مدرس و پژوهشگر موسیقی کتولی استان گلستان )