آثاری که هنوز هم زمزمه مردم ایل بختیاراست و با آن زندگی می‌کنند. در واقع این هنرمند بزرگ احیاگر موسیقی‌هایی بود که طی زمان‌های طولانی به فراموشی سپرده شده بودند و او در زنده نگاه داشتن موسیقی قوم بزرگ بختیاری کار بسیاربزرگی انجام داد و تأثیر آن در بین مردم برجای مانده است. استاد علاءالدین با ساخت و ضبط موسیقی‌های ماندگار در میان عشایر، توانست گنجینه‌ای بزرگ برای نسل آینده باقی بگذارد، آثاری که امروز هم به‌صورت سی‌دی منتشر می‌شود. این هنرمند بزرگ از صدایی زیبا و مخملی برخوردار بود و من به شخصه شیفته صدایشان بودم و هستم و همیشه کارهایشان را گوش می‌دهم و به نظرم کمتر کسی می‌تواند مانند او چنین کارهایی زیبا و با وسواس بسیار خلق کند.اگرچه برخی از آثار او بعد‌ها با صدای دیگر خواننده‌ها پخش و شنیده شد اما مانند کارهای بهمن علاءالدین نخواهد بود چرا که حس و حال زیبایی درآن درک نمی‌شود و به نظر من انجام این گونه کارها توسط برخی از دوستان خواننده اتفاق جالبی نخواهد بود بلکه بهتر است مسیر خودشان را پیدا کرده و ادامه بدهند. طی این سال‌ها هنرمندان بسیاری بودند که تلاش کردند موسیقی اقوام بویژه قوم بختیاری حفظ شود و در این زمینه کارهایی هم ضبط و پخش شد اما استاد علاءالدین با همه این خواننده‌ها متفاوت بود. اگرچه هنر موسیقی سینه به سینه منتقل می‌شود و جوانان بر جای بزرگتر‌ها می‌نشینند اما امیدوارم نسل فردای موسیقی ایران حافظ درست اصالت‌های موسیقی ما باشند و خدشه‌ای به موسیقی اقوام ایران وارد نکنند و نگذارند از مسیر اصالت خود خارج شود.

 

 

 

 

 

منبع: روزنامه ایران

نوشته ای از: ندا سیجانی